ZABURZENIA LĘKOWE.
• Lęk przejawia się:
- w sferze emocjonalnej: uczuciem zagrożenia, stałego napięcia, niemożnością
odprężenia się, oczekiwaniem na katastrofę, trudnościami w podejmowaniu decyzji, myśli o poważnej chorobie somatycznej,
- W sferze poznawczej: zwłaszcza w pogorszeniu koncentracji uwagi, uczucia dominują nad racjonalną oceną sytuacji,
- w zachowaniu: pojawia się niepokój ruchowy, którego przejawem jest wyginanie dłoni, kręcenie włosów, obgryzanie paznokci, palenie dużej ilości papierosów, trudności w zachowaniu jednej pozycji podczas siedzenia lub leżenia, pojawia się potrzeba chodzenia, częste spożywanie posiłków ,
- w objawach somatycznych, tj: kołatanie serca, uścisk w gardle, suchość w ustach, uczucie duszenia, bóle zwłaszcza w nadbrzuszu, parcie na pęcherz moczowy, wzmożone napięcie mięśniowe.
Lęk często towarzyszy depresji. Jest objawem niebezpiecznym, gdyż może generować powstanie myśli samobójczych.
Atak lęku:
• Trwa od kilku do kilkunastu minut,
• Objawia się drżeniem mięśni,
• Przyspieszenie akcji serca,
• Uczucie duszności,
• Parcie na pęcherz,
• Ból w klatce piersiowej;
Lęk jest UCZUCIEM, pojawia się w sytuacjach związanych z zagrożeniem, możliwością utraty czegoś ważnego. Jego źródło nie jest w pełni uświadomione. Zwykle jest uwarunkowany wydarzeniami zewnętrznymi, o bardzo intensywnym natężeniu. Napady lęku sprzyjają powstawaniu „lęku przed lękiem”.
Współistnienie depresji i lęku:
• 80-90% osób z depresją ma również objawy lęku
• Najczęściej depresji towarzyszą: lęk paniczny, fobia socjalna
• Współwystępowanie objawów lęku w przebiegu depresji wiąże się z:
– Przewlekłością
– Gorszą odpowiedzią na terapię
– Niższą jakością życia
– Wyższym ryzykiem samobójstwa
– Objawy lękowe są częścią zespołów depresyjnych
– Depresja jest często następstwem zespołów lękowych
– Pojawienie się po raz pierwszy objawów lękowych po 40 r.ż. jest zwykle zwiastunem depresji.
W terapii integratywnej lecząc zaburzenia lękowe pracujemy nad emocjami.