DZIECKO, KTÓRE NIGDY NIE DOROŚNIE CZ.IV
Pomoc dla dzieci z FAS w systemie szkolnym
Większość dzieci z FAS może być traktowana jako dzieci niepełnosprawne z wszystkimi należącymi się im formami pomocy. Dlaczego? Bo system edukacji ma swoją definicję niepełnosprawności:
Uczeń niepełnosprawny w rozumieniu przepisów prawa oświatowego, to uczeń posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wydawane przez Zespół Orzekający działający przy publicznej poradni psychologiczno- pedagogicznej. Orzeczenie jest podstawą objęcia dziecka taką edukacją, gdzie zapewni się mu optymalne wsparcie i rozwój w celu przystosowania go najpełniej do samodzielnego i odpowiedzialnego życia. Kształcenie specjalne może być realizowane w klasie, do której uczęszcza dziecko, w klasie integracyjnej,, w formie nauczania indywidualnego ( w przypadku dzieci upośledzonych dodatkowo w szkole specjalnej.)
Dzieci z FAS mają inne potrzeby edukacyjne , niż ich rówieśnicy i właśnie edukacja specjalna ma być odpowiedzią na ich specjalne potrzeby edukacyjne.
Dziecku objętemu kształceniem specjalnym dodatkowo przysługują indywidualne zajęcia rewalidacyjne, których ilość godzin ustala organ prowadzący szkołę ( w praktyce jest to od 2 do 4 godzin tygodniowo). Dzieci, których stan zdrowia uniemożliwia lub utrudnia uczęszczanie do szkoły mogą być objęte nauczaniem indywidualnym, które przyznawane jest na podstawie orzeczenia. Należy jednak pamiętać, że to nie szkoła, a rodzic czy opiekun prawny winien aktywnie zabiegać o pomoc dla dziecka. Szkoła ma obowiązek poinformować go o możliwościach uzyskania pomocy, jednak dalsze działania należą już do niego.
To on musi zgromadzić wymagane dokumenty, składać wnioski. W przypadku starania się o pomoc należy:
NIE WYMAGAJ OD DZIECKA MNIEJ, WYMAGAJ INACZEJ, A ZWIĘKSZYSZ JEGO SZANSĘ NA ROZWÓJ I UCZENIE SIĘ.
Opracowanie
PARPA