DZIECKO, KTÓRE NIGDY NIE DOROŚNIE CZ.III
Każde picie alkoholu przez kobietę w ciąży może doprowadzić do wielu zmian w mózgu i ośrodkowym układzie nerwowym płodu, a one wpływają nie tylko na wcześniej wymienione uprzednio objawy, ale przyczyniają się do obniżenia poziomu inteligencji ( ok. 40% jest niepełnosprawnych intelektualnie), upośledzenia zdolności uczenia się pomimo prawidłowego rozwoju intelektualnego, opóźnienia rozwoju i rozumienia mowy, nietypowego zachowania. W konsekwencji opóźniają się kolejne etapy rozwojowe- zegar biologiczny nie jest zgodny z zegarem społecznym, czyli oczekiwaniami dotyczącymi osiągnięć rozwojowych. Typowym dla dzieci z FAS jest, że ich rozwój umysłowy, społeczny, emocjonalny nie odpowiada wiekowi metrykalnemu, poziom funkcjonowania w tych sferach odpowiada wiekowi młodszemu.
W bardzo trudnej sytuacji są również dzieci z FAS, gdy nadchodzi czas nauki. Aby móc korzystać z oferowanej wiedzy, dziecko musi osiągnąć określony poziom rozwoju intelektualnego, społecznego, emocjonalnego, który składa się na tzw. Dojrzałość szkolną. Dziecko z FAS tej dojrzałości najczęściej nie ma, a jeśli ją osiąga to tylko w niektórych sferach. Różni się więc od pozostałych uczniów, ma inne potrzeby edukacyjne, a jego problemy, z powodu niskiego poziomu wiedzy na temat FAS są niezauważalne, bądź klasyfikowane jako objawy innych zaburzeń. W tej sytuacji zdarza się , że nawet jeśli dziecko otrzyma pomoc, to bywa ona nieadekwatna do jego potrzeb, a konsekwencją jest brak efektów pomimo włożonej pracy. Takie doświadczenia prowadzą u dzieci do braku wiary w swoje możliwości, a u osób pomagających , albo do zrzucenia odpowiedzialności za niepowodzenia na dziecko, albo do niskiej oceny swoich kompetencji.
W konsekwencji takiego obrotu spraw, pojawiają się zaburzenia wtórne , kiedy to dziecko zaczyna funkcjonować na marginesie klasy i zainteresowań nauczyciela. W związku z narastającymi zaległościami, pogłębiającymi się wraz z wiekiem problemami, przejawia ono coraz więcej zachowań ucieczkowych, może wpaść w uzależnienia bądź stać się członkiem grup rówieśniczych o destrukcyjnych zachowaniach.
Aby pomóc dziecku w realizacji zadania jakim jest edukacja, niezbędna jest diagnoza psychologiczno- pedagogiczna. Nie tylko po to, aby określić aktualny poziom rozwoju, ale przede wszystkim po to, aby dać do „ręki narzędzia”, które pomogą mu w realizacji zadaniu, jakim jest edukacja. System edukacji ma bowiem wynikający z prawa obowiązek pomocy dzieciom , z różnych powodów nie radzących sobie z nauką.
Z FAS SIĘ NIE WYRASTA.FAS MA SIĘ PRZEZ CAŁE ŻYCIE, A JAKOŚĆ TEGO ŻYCIA UZALEŻNIONA JEST W DUŻEJ MIERZE OD UZYSKANIA POMOCY I WSPARCIA.
Opracowanie
PARPA